Monotonluğa isyan

Nedir bu koca safsata

Nereye koşuyor bu insanlar

Neden bu koca çöplük

Işıklar, insanlar, arabalar, evler, şehirler

Kim kurdu bu garip düzeni

Her yeni doğan yeni bir asker

Ya olmak istemiyorsam eğer

Özgürlük savaşı

Sipahiler gibiydik ama atsız

Savaşıyorduk ancak silahsız

Çarpışan yüreklerimizdi

Henüz ne işe yaradığını bilmediğimiz

Öğrenemediğimiz ve öğretmedikleri

Özgürlük uğruna

Oysa Kabil Masumdu

Aynı evde yaşayan iki adam

İkisi de birbirinden başka

Ama beraber

Aynı kanlar üstelik

Gören inanmaz duyan şaşırır

Birinde samimiyetsiz babalar

Ötekinde umursamaz evlat

Aynı candan aynı kandan

Ama sanki ayrı dünyalardan

Sanki biri Kabil

Diğeri Adem

Ama roller değişmiş

Tanrı bu sefer tersten yazmış hikayeyi

Büyüğü gaddar

Küçüğü masum

Okuyası gelmez insanların

Yazsalar bu klasik hikayeyi

Bir gün demeli

Ve terk etmeli bu evi

Mistik

Tanrım bana sessiz bir yer ver

Beni bana bırakan, kendini kendinde saklayan insanlar

Susan değil ama susturanların olmadığı bir yer

Yemyeşil bağlar istemem

Gözüm göğü görsün yeter

Çalgı çengi dinlemem

Bana içimdeki müziği dinleme fırsatı veren bir yer

Gül kokusu aramam

Yağmurdan sonra toprağı kokan bir yer ver