eve dönerken radyodan gelen ses
alıp götürüyor bir Anadolu türküsü uzaklara
herkes kendi söylemini yetiştirme çabasında
benim duyduğum türkü, gerisi derin bir sessizlik
memnuniyetsizlik var hayattan, işten ve evden
hiçbir vakit alamamışlık var istediklerinden
tatmin olamamışlık ve edilememişlik var
eşten, dosttan ve hatta kendimden
bunaltıyor beğenilme çabalarımız
bunaltıyor kazanma çabalarımız
bunaltıyor yaşama çabalarımız
hepsine son vermek mümkün
diye geçmiyor da değil içimden
ya bir araba seçmek lazım
ya da beton bir zemin aşağılardan
ya da daha maceraperest olabilir
boğaz köprüsünden sayısız saltoyla dünya rekoru
efsaneleşirim belki, kimin umrunda
çare olur mu dersiniz karanlık
çare olur mu aydınlık saçmalıklara
